Disleksi (Öğrenme Güçlüğü):

Özel eğitim alanında yeni bir grup yeni bir kavram olan “Öğrenme Güçlüğü” son yıllarda çok ilgi gösterilen bir kavram haline gelmiştir.

Zihinsel yetersizlikten kaynaklanmayan öğrenme güçlükleri ile ilgili çalışmalar oldukça yenidir. En yaygın bilinen adıyla “learning disabilities” normal zekâya sahip fakat okul başarısızlığı olan çocukların ebeveynleri tarafından 1960’lı yıllarda gündeme getirilmiş ve diğer yetersizlik durumları için var olan özel eğitimde zamanla yerini almıştır.

Çocukların  öğrenme süreçlerindeki karmaşık yapı problemin tanımlanmasında ve çözüme ulaştırılmasında değişik zorluklarla karşılaşılmaktadır. Ayrıca zekâ bölümü puanları ya da görme keskinliği düzeyi gibi sayısal sembollerin kullanılmaması ve bu kategoriye giren çocukların çok farklı özellikte olması yaşanan zorlukları arttırmaktadır.

Disleksi dinleme, konuşma, okuma, yazma, akıl yürütme ile matematik yeteneklerinin kazanılmasında ve kullanılmasında önemli güçlüklerle kendini gösteren bir öğrenme bozukluğudur. İlkokula başlayan disleksili çocuklarda eğitim alabilecek zihinsel gelişim henüz tamamlanmadıgı için okuyamazlar, yazamazlar ve matematiksel işlemleri kavramada zorluk çekerler. Ancak bu onların zeka düzeylerinde bir sorun olduğunu göstermez.

Disleksi kökeninde nörobiolojik faktörlerin bulunduğu bir öğrenme bozukluğudur. Bu bozukluk zayıf kelime tanıma yetisi,zayıf yazma,heceleme ve kodlama yetenekleri ile karakterize edilebilir.Bu güçlüklerin genelde ortaya çıkma nedeni dilin fonolojik alanlarındaki güçlükler ve zayıflıklar ile bağlantılıdır ki bu da çoğu zaman diğer bilişsel yetenekler ve sınıfta etkili bir öğretim ile hiç umulmadık bir ilişki doğurmaktadır. İkinci sonuç olarak, okuduğunu kavrama alanında sorun yaşayan kişi, okuma faaliyetlerini giderek azaltır ve bu da bireyin kelime hazinesinin gelişmesine ve genel kültürünün artmasına engel teşkil eder.

Disleksili çocuklarda dikkat bozukluğu görülür. Bu nedenle bu çocuklara bir uzman tarafından sistemli bir dikkat eğitimi verilmelidir.